หนองบัวลำภู แสนหดหู่โศกฆาตกรรม
คือการกระทำ ของชายคนหนึ่งสุดเดรัจฉาน
มันช่างเลวร้าย ยิ่งกว่าองคุลีมาล
ผีป่าหรือว่าซาตาน สิงร่างของมันนั้นไม่ใช่คน
สุดแสนอาลัย ครูเด็กทั้งหลายไม่มีวันกลับ
ร่างร่วงลาลับ ดับท่ามกลางสายฝน
น้ำตาของฟ้า ที่หล่นร่วงมาเบื้องบน
ชโลมเรือนร่างทุกคน ประดุจสายฝนเศร้าโศกเสียใจ
โอ้ลำพู คุณครูเปรียบเหมือนดั่งต้น
เด็กๆ ทุกคน เหมือนดอกบริสุทธิ์สดใส
สิ้นแล้วลำภู คุณครูเด็กๆจากไป
ไปอยู่ที่โรงเรียนใหม่ ทิ้งร่างจากไปสู่สรวงสวรรค์
หนองบัวลำภู ยังมีคุณครูคอยที่มาสอน
กล่อมเพื่อนให้นอน นอนหลับในตอนกลางวัน
ขอให้ฝันดี อย่ามีเหตุการณ์เหมือนฉัน
อุทาหรณ์สอนใจทุกท่าน เหตุการณ์วันนั้นมันคือความจริง
โอ้ลำพู คุณครูเปรียบเหมือนดั่งต้น
เด็กๆ ทุกคน เหมือนดอกบริสุทธิ์สดใส
สิ้นแล้วลำภู คุณครูเด็กๆจากไป
ไปอยู่ที่โรงเรียนใหม่ ทิ้งร่างจากไปสู่สรวงสวรรค์
หนองบัวลำภู ยังมีคุณครูคอยที่มาสอน
กล่อมเพื่อนให้นอน นอนหลับในตอนกลางวัน
ขอให้ฝันดี อย่ามีเหตุการณ์เหมือนฉัน
อุทาหรณ์สอนใจทุกท่าน เหตุการณ์วันนั้นมันคือความจริง
อุทาหรณ์สอนใจทุกท่าน เหตุการณ์วันนั้นมันคือความจริง